Mazda Motor Corporation rozpoczęła działalność 30 stycznia 1920 roku jako firma Toyo Cork Kogyo, produkująca korek do uszczelek, materiałów izolacyjnych i amortyzacyjnych. Dopiero w 1931 roku z linii produkcyjnej zjechał pierwszy pojazd – trójkołowa ciężarówka Mazda-Go, a 29 lat później, w 1960 roku Mazda zaprezentowała swój pierwszy samochód osobowy – R360 coupe.
Firmą o globalnych ambicjach, eksportującą samochody do Europy, stała się zaledwie siedem lat później. W ciągu ostatnich 60 lat odwaga, z jaką Mazda kwestionowała powszechnie obowiązujące praktyki i wytyczała nowe drogi w dziedzinie inżynierii i wzornictwa, sprawiła, że firma stała się pierwszą japońską marką, która wprowadziła do masowej produkcji silnik Wankla w kultowym modelu Cosmo Sport 110S, stworzyła najlepiej sprzedający się na świecie dwuosobowy roadster: Mazdę MX-5, wygrała 24-godzinny wyścig Le Mans i przedstawiła światu innowacyjną technologię napędu Skyactiv-X – pierwszy na świecie seryjnie produkowany silnik benzynowy z systemem samoczynnego zapłonu sprężonej mieszanki sterowanego świecą.
W ciągu swojej stuletniej podróży od przemysłowego producenta korka do niezależnej światowej firmy motoryzacyjnej znak i identyfikacja korporacyjna Mazdy ewoluowały wraz ze zmieniającym się charakterem działalności biznesowej. Dostępne w polskich salonach Mazda3, Mazda CX-30, Mazda6, Mazda CX-5 i Mazda MX-5 w wersji jubileuszowej z okazji 100-lecia noszą unikatowe oznaczenie, łączy obecny logotyp Mazdy z oryginalnym okrągłym znakiem Toyo Kogyo Company.
Toyo Cork Kogyo założone zostało w 1920 r., w czasie gdy Jujiro Matsuda powrócił do swojego rodzinnego miasta – Hiroszimy po udanej karierze inżynierskiej w Osace. W 1927 r. przedsiębiorstwo zostało przemianowane na Toyo Kogyo w wraz z rozpoczęciem przez firmę produkcji maszyn. Proste, ale skuteczne logo firmy bazowało na czerwonym okręgu z małymi, poziomymi, również czerwonymi liniami. Znak ten, według Matsudy odzwierciedlał pragnienie Toyo Kogyo, by przyczyniać się do rozwoju świata poprzez inżynierię i determinację w ciągłym dążeniu do przodu.
Nazwa Mazda pojawiła się po raz pierwszy w 1934 r., kiedy to rozpoczęto produkcję trójkołowych pojazdów ciężarowych, a firma potrzebowała nazwy marki, aby odróżnić się od producenta narzędzi i ciężkich maszyn. Nazwa Mazda została wybrana od Ahura Mazda, boga harmonii, inteligencji i mądrości. Za tym wyborem przemawiał również fakt, że nazwisko rodowe założyciela firmy – Matsuda brzmiało podobnie do nazwy „Mazda”. Logo to było prostą, stylizowaną wersją nazwy Mazda i zdobiło zbiorniki paliwa Mazdy Go oraz pojawiało się na kolejnych modelach z gamy trójkołowych pojazdów ciężarowych Mazdy aż do 1954 r.
Od 1936 r. Mazda posiadała również nowe logo, które inspirowane było godłem miasta Hiroszima. Godło rodzinnego dla Mazdy miasta przedstawia trzy faliste białe linie na zielonym tle, które reprezentują trzy strumienie delty rzeki Ota przepływającej przez Hiroszimę. W znaku graficznym Mazdy wyprostowano linie i wstawiono spłaszczony kształt litery M w centrum każdej z nich.
Te trzy „M” stały się symbolem Mazda Motor Corporation, podczas gdy przedłużenia po bokach symbolizowały skrzydła – znak zwinności, szybkości i możliwości wzniesienia się na nowe wyżyny. Ten inspirowany lotnictwem symbol można zobaczyć na przedniej części wielu późniejszych wersji Mazdy Go i używany był także w okresie powojennym, aż do 1959 r.
Równocześnie z wprowadzeniem symboliki skrzydeł, Mazda potrzebowała znaku firmowego, ponieważ od 1949 r. zaczęła eksportować swoje samochody trójkołowe do innych krajów. Powyższe uproszczone logo zostało po raz pierwszy zarejestrowane na Tajwanie w 1954 r., zastępując poprzedni, bardziej kaligraficzny podpis Mazdy wprowadzony w 1934 r., a w 1959 r. było już znakiem towarowym w 21 krajach na całym świecie.
W 1959 r. Mazda przygotowywała się jednak do ujawnienia swojego pierwszego samochodu osobowego, który zasługiwał na własny wyróżnik, pasujący do producenta aut i który mógł z dumą zostać umieszczony na masce Mazdy R360. Pierwszy samochód osobowy Mazdy wprowadzony na rynek w 1960 r., został zbudowany zgodnie z japońskimi przepisami dotyczącymi segmentu mikrosamochodów, tzw. Kei-Car, jednak nie przeszkodziło to inżynierom Mazdy w stworzeniu charakterystycznego pojazdu, w którym główny nacisk położono na estetykę, niezawodność i komfort jazdy na poziomie, jakiego można by oczekiwać od większego samochodu, a na masce R360 widniało dumnie nowe, stylowe logo.
Na znaku firmowym Mazdy R360 znajdowało się proste chromowane koło z także chromowaną literą M w środku, a jej zewnętrzne krawędzie wydłużone zostały w górę i w dół, aby stykały się z obwodem koła. Mazda R360 Coupe, mimo że miała mniej niż trzy metry długości, mogła pomieścić cztery osoby dorosłe i podnosiła poprzeczkę w klasie mikrosamochodów w Japonii, dzięki atrakcyjnej stylistyce, lekkiej konstrukcji i inteligentnej technologii silnika.
Od momentu wprowadzenia na rynek w maju 1960 r. Mazda R360 Coupe zdominowała ten segment. W pierwszym dniu sprzedaży klienci zamówili 4500 samochodów, a Mazda jeszcze w tym roku błyskawicznie zdobyła 15% krajowego rynku samochodowego w Japonii, dzięki czemu marka i jej nowy znak graficzny stały się rozpoznawalne w całym kraju. Nowe logo pojawiło także się na masce Mazdy P360 Carol, która odniosła jeszcze większy komercyjny sukces, a słynny znak Mazdy zdobił samochody marki aż do 1975 r.
Po rozpoczęciu przez Mazdę eksportu swoich pojazdów na światowe rynki, wyróżniający się znak M pojawił się na maskach wszystkich modeli marki. Gdy w 1964 r. Mazda zaprezentowała światu prototyp Cosmo, pojawiła się na nim ta sama charakterystyczna litera M, osadzona w Trójkącie Reuleaux, odzwierciedlającym kształt tłoka w unikatowym silniku Wankla, napędzającym ten samochód. Polakierowana na kolor głębokiej czerwieni, która kontrastowała z lekko metaliczną zielenią lakieru modelu koncepcyjnego, sprawiała, że nie było wątpliwości, kto jest twórcą tego oszałamiającego prototypu samochodu sportowego.
Kiedy w 1967 r. Cosmo Sport trafiła do seryjnej produkcję, nosiła ten sam znaczek, ale tym razem w zestawieniu niebieskiego tła i srebrnych detali wyróżniała się na tle śnieżnobiałego nadwozia Cosmo. Logo umieszczone zostało na masce, kołpakach i kierownicy Cosmo, a wersja „rotorowa” tego znaku była umieszczana na kolejnych modelach napędzanych silnikami Wankla, takich jak R130 Luce, RX-2 i RX-3. Samochody z silnikami tłokowymi oznaczone były tym znakiem z okrągłą obwódką aż do 1975 r., dzięki czemu był to jeden z najbardziej rozpoznawalnych logotypów w historii Mazdy.
Zgodnie z trendem panującym w latach 70. i 80. ubiegłego wieku, Mazda odeszła od stylizowanego znaku graficznego zwanego sygnetem i przez okres, w którym pojawiły się przełomowe samochody, takie jak RX-7, 323 i 626, marka wykorzystywała bardzo prosty znak z centralnie zaznaczoną literą Z.
Ten logotyp był oznakowaniem dla samochodów osobowych, pojazdów ciężarowych i dostawczych w okresie intensywnego rozwoju Mazdy i zdobił karoserię, koła i wnętrza ogromnej liczby modeli Mazdy, ponadto był umieszczany w reklamach, na budynkach, do oznaczenia sieci dilerskiej i w materiałach korporacyjnych. Używany do 1997 r., nadal jest od razu rozpoznawalny i wygląda bardzo podobnie do znaku marki Mazda używanego do dziś.
Pragnienie stworzenia logo powróciło na początku lat 90., a w 1991 r. Mazda wprowadziła diamentowy kształt zamknięty w kole, który miał naśladować wizerunek skrzydeł i słońca w kole światła. Jednak już rok później logotyp zmienił się wraz z wygładzeniem krawędzi diamentów, aby odróżnić go od podobnie stylizowanego logotypu Renault i to właśnie to logo będzie znane wielu właścicielom Mazdy, zwłaszcza że zdobiło ono późne wersje pierwszej generacji MX-5.
W 1997 roku zarówno sygnet, jak i logotyp zostały zaktualizowane, a forma graficzna którą znamy dzisiaj, zyskała na znaczeniu. Wprowadzony w latach 70. XX napis Mazda zmienił barwę na niebieską – nowy kolor korporacyjny marki, a nowy znak graficzny przedstawia skrzydła w kształcie litery V, które oznaczają „wzrost” i „doskonalenie”, zastępując diamentowy kształt poprzedniego znaku. Wyrażenie pary skrzydeł w kształcie litery M miało odzwierciedlać dążenie Mazdy do doskonalenia i ciągłego rozwoju przy zachowaniu elastyczności myślenia, kreatywności i wytrwałości.
U progu XXI wieku logotyp marki był rozpoznawalny na całym świecie, a w 2015 r. wprowadzono zaktualizowaną srebrną wersję znaku z niebieskimi obwódkami oraz głębszą srebrną wersję sygnetu, podczas gdy dziś jej zaktualizowana srebrna wersja (używana głównie na czarnym tle) stanowi oś identyfikacji wizualnej, którą Mazda wykorzystuje w swojej globalnej działalności i u swoich partnerów handlowych.
Podróż przez historię emblematów i znaków identyfikacji wizualnej Mazdy podkreśla sto lat innowacji, pionierskiego projektowania i sukcesów inżynieryjnych, dzięki którym Mazda przekształciła się z lokalnego producenta korka z Hiroszimy w niezależnego, globalnego producenta samochodów, słynącego z wysokiej klasy wzornictwa, technologii i dbałości o klienta. W ciągu ponad stu lat działalności to właśnie te logotypy zdobiły pojazdy marki Mazda, które przełamywały konwencje, zdobywały nagrody, urzekały klientów i były ucieleśnieniem żywej historii firmy.
Źródło: Mazda