Samochód zadebiutował na rynku w 2007 roku i był produkowany do roku 2012. Stylizacja była mocno inspirowana nowoczesnym autem koncepcyjnym z roku 2006, Hyundaiem HED-2 Genus. Model i30 był dostępny w dwóch wersjach nadwozia. Pierwszą był 5-drzwiowy hatchback, a drugą rodzinne kombi CW.
W 2010 roku samochód przeszedł bardzo dyskretną modernizację. Co się zmieniło? Przeprojektowano przedni zderzak, a oprócz tego auto otrzymało nową listwę na atrapie chłodnicy. Koreańczycy zdecydowali się też na przeprojektowanie nakładki na progi.
Podstawowa jednostka benzynowa w tym modelu to 109-konny motor o pojemności 1,4 l. Ta wersje jest zdecydowanie zbyt słaba do auta kompaktowego. Dostępny był jeszcze silnik 1,6 l o mocy od 122 do 126 KM. Ten motor to absolutne minimum jeżeli chodzi o dynamikę. Użytkownicy, którym taka moc nie wystarczy, mają do wyboru jeszcze jednostkę 2-litrową, 143-konną.
Co najważniejsze, silniki benzynowe w Hyundaiu i30 1. generacji to dość trwałe i udane konstrukcje. Trzeba jednak pamiętać, że ze względu na wiek w wielu egzemplarzach wymiany może już wymagać łańcuch rozrządu.
Godne uwagi są również diesle. Jednak trzeba pamiętać o tym, że egzemplarze z większymi przebiegami będą już wymagać większych nakładów finansowych. Jednak tak jest w przypadku wszystkich diesli, niezależnie od marki samochodu. Awarie turbosprężarki w 1.6 CRDi czy dwumasowego koła zamachowego w 2.0 CRDi to najczęściej spotkane usterki. Z czasem wymiany będą wymagać też wtryskiwacze. W przypadki diesli, radzimy mieć kilka tysięcy złotych zapasu na ewentualne naprawy osprzętu silnika.
Pod maską koreańskiego kompakta, może pracować jeden z dwóch diesli, ale o kilku wersjach mocy. Podstawowa jednostka 1.6 CRDi była dostępna w 3 wariantach mocy. Bazowy ma 90 KM, pośredni generuje 116 KM, a topowa odmiana dysponuje mocą 128 KM. 116 KM to minimalna moc, którą da się zaakceptować w jednostkach wysokoprężnych i30 zarówno w mieście jak i w trasie. Najmocniejszy silnik Diesla to jednostka 2.0 CRDi o mocy 140 KM.
Użytkownicy koreańskiego kompakta skarżą się, między innymi, na problemy z układem kierowniczym. Na przykład z elektrycznym wspomaganiem, ale też i z elementami przekładni. Z czasem wymiany mogę wymagać też elementy zawieszenia. Najszybciej poddają się tutaj łączniki stabilizatora.
Zdarzają się również problemy z klimatyzacją. Do nietrwałych elementów należy zaliczyć też lewarek manualnej skrzyni biegów, który szybko się wyrabia. Spotykane są także przypadki pojawiania się korozji nadwozia. Najsłabszym punktem karoserii tego modelu jest klapa bagażnika. Rdza atakuje też elementy bocznych lusterek.
Tapicerka również nie należy do najtrwalszych. Twarde plastiki we wnętrzu nie wszystkim przypadną do gustu. Niektóre z nich łatwo się rysują. Z drobnych usterek, warto wspomnieć jeszcze o przepalających się żarówkach. Jednak to nic poważnego. Spotykane są również przypadki nieprawidłowego działania zamków w drzwiach. Na szczęście, większość tych usterek można szybko i tanio wyeliminować.
Hyundai i30 1. generacji to dość trwałe i ciekawie zaprojektowane auto. Większość usterek i niedociągnięć to drobnostki. Samochód bez poważniejszych awarii powinien pokonać setki tysięcy kilometrów. Na rynku jest sporo zadbanych egzemplarzy i wiele aut z polskich salonów. Jednak pochodzenie nie zawsze łączy się z dobrym stanem auta.
Jak wygląda sytuacja rynkowa tego modelu? Najtańsze egzemplarze kosztują od 5000 do 7000 złotych, zwykle są to auta w słabym stanie, z uszkodzonym silnikiem lub po wypadkach. Najdroższe wyceniono na 25 000-30 000 złotych. Auto z największym przebiegiem, które udało nam się znaleźć na internetowych portalach aukcyjnych miało aż 555 000 km.
Zdjęcia: Hyundai