Proces ich renowacji rządzi się bowiem swoimi prawami.
Zacznijmy od tego, iż produkcją elementów z tworzywa (np. osłon zderzaka, listew, nakładek na lusterka samochodowe) zajmują się wyspecjalizowane firmy, a samych rodzajów tworzyw jest wiele. Dla przykładu wymieńmy oznaczenia kilku z nich: PP, PUR-RIM,PP/EPDM, ABS, SAN, PC, PA, R-TPU, TPO, PBTP, PUR, PUR miękka pianka oraz UP-GF. Dokonując lakierowania tworzyw należy zastosować specjalny proces technologiczny. Trzeba również pamiętać, że niektóre tworzywa nie nadają się do lakierowania. Tyczy się to np. tworzyw pochodzących z recyklingu.
W codziennych naprawach spotykamy się z trzema rodzajami tworzyw, tj. z tworzywami już polakierowanymi, gruntowanymi i podkładowanymi fabrycznie oraz z tworzywami w postaci „surowej”, czyli takiej, w jakiej zostały wyjęte z formy wtryskarek. W pierwszej kolejności, podczas naprawy należy rozpoznać gatunek tworzywa. Nie jest to trudne, ponieważ szanujący się producenci na wewnętrznej stronie, czy to osłony, czy listwy podają oznaczenie określające rodzaj tworzywa.
Tworzywa zagruntowane fabrycznie i już lakierowane nie sprawiają lakiernikom specjalnych trudności. Inaczej sprawa się ma z procesem lakierowania surowego tworzywa. Największym wyzwaniem stojącym przed lakiernikiem w procesie lakierowania surowego tworzywa jest pasta rozdzielcza (środek antyadhezyjny), którą są spryskiwane formy wtryskarek po to, ażeby można było bez przeszkód wyjąć element z formy. Środek antyadhezyjny, zrobiony na bazie tłuszczów i silikonów, znajduje się zarówno na całej powierzchni tworzywa, jak i częściowo w samej strukturze mikrowłókien. Dokładne usunięcie środka antyadhezyjnego z powierzchni oraz z mikroporów ma olbrzymi wpływ na przyczepność jakichkolwiek powłok lakierowych. Bezzasadne jest użycie rozcieńczalnika nitro do przemywania takich powierzchni, ponieważ nie posiada odpowiednich właściwości.
W gamie produktów marki Spies Hecker znajduje się specjalnie opracowany preparat o nazwie Priomat Kunstoff Verdünnung 8581, który posiada właściwosci penetracyjne wnikające w głąb mikroporów i mikrowłókien tworzywa. Po kilkukrotnym myciu oraz wygrzaniu przez 60 minut w temperaturze 60°C i ponownym umyciu, doskonale usuwa pastę.
Należy również pamiętać o zjawisku elektrostatyki. Przy wielokrotnym pocieraniu tworzywa, powierzchnia elektryzuje się i przyciąga pyłki, co ma negatywny wpływ na ostateczny efekt lakierowania. Dobrze jest wykonywać wszelkie prace przygotowawcze z dala od miejsc, w których odbywa się obróbka szpachli, czy podkładu. Przed przystąpieniem do lakierowania należy stosować elementarne zasady zachowania czystości.
Od tego momentu możemy nakładać powłoki, początkowo gruntowypełniacza Permacron Elastic Haftfüller 3300 stosując się do instrukcji technicznej NR 903.1/10/2007–PL, z zachowaniem czasów odparowań, a następnie metodą mokro na mokro, lakierów nawierzchniowych. Do ostatecznej powłoki należy dodać Permasolid Elastic Additiv 9050, aby ją uelastycznić. Ma to na celu przybliżenie parametrami elastyczności powłoki do tworzywa oraz zmniejszenie ryzyko odpryskiwania lakieru na skutek uderzeń kamieni.
Na koniec kilka dobrych rad:
Artykuł sponsorowany przez firmę Spies Hecker