W sprawie głos zabrał Andreas Mundt, prezes Bundeskartellamt (Niemiecki Urząd Antykartelowy):
W latach 2004–2013 przedstawiciele BMW, Daimlera i Volkswagena regularnie spotykali się 2 razy w roku z producentami stali, firmami kuźniczymi oraz dostawcami dużych układów i wymieniali informacje o jednolitych dopłatach za zakup długiich produktów stalowych. Dopłaty do złomu i stopów stanowią znaczną część cen zakupu długiej stali. O ile dopłaty nie były już negocjowane indywidualnie z dostawcami w wyniku tych rozmów, konkurencja cenowa między przedsiębiorstwami w zakresie cen tych składników została wyeliminowana.
- Andreas Mundt
Producenci samochodów wykorzystują w swoich procesach produkcyjnych wiele elementów wykonanych z długiej stali (np. wały korbowe, korbowody, wałki rozrządu, koła zębate i drążki kierownicze). Komponenty te są albo kupowane od firm kuźniczych, albo wytwarzane przez samych producentów samochodów we własnych kuźniach. W tym celu długa stal jest wcześniej kupowana jako surowiec.
Stal długa jest zwykle sprzedawana przez producentów stali lub firmy kuźnicze w oparciu o określony model cenowy. Obejmuje to cenę podstawową oraz dopłaty za złom i stopy. W okresie naruszenia dopłat, które wahały się w zależności od kwoty, stanowiły średnio ok. 1/3 ceny końcowej stali konstrukcyjnej, która jest głównym rodzajem stali długiej, o której mowa. Koszty zakupu długiej stali stanowią mniej niż 1% całkowitych kosztów samochodu.
W przeciwieństwie do cen podstawowych, dopłaty tradycyjnie nie były negocjowane, ale obliczane według jednolitych wzorów dla całego sektora i dodawane do ceny podstawowej jako oddzielne składniki ceny. W 2003 i 2004 r. producenci stali jednostronnie wprowadzili pewne zmiany w obliczeniach dopłaty, w niektórych przypadkach pod groźbą odmowy dostawy. W odpowiedzi na to dyskusje między producentami samochodów i stali a firmami kuźniczymi zostały podjęte pod patronatem Niemieckiego Stowarzyszenia Stali i Obróbki Metali (Wirtschaftsverband Stahl- und Metallverarbeitung). W rozmowach przedstawiciele producentów samochodów zapewnili się nawzajem, że przyjmą zmiany wprowadzone przez producentów stali i nadal będą przestrzegać ustalonej praktyki jednolitych obliczeń dopłat do cen. W każdym razie robili to do stycznia 2016 r.
Firmy uznały fakty ustalone przez Bundeskartellamt i zgodziły się na ugodę. Zostało to uwzględnione przez Urząd przy obliczaniu grzywien, a także fakt, że producenci samochodów współpracowali z organem przez cały czas trwania postępowania.
Dochodzenia przeciwko trzem dostawcom komponentów i stowarzyszeniu przemysłowemu zostały zakończone z przyczyn uznaniowych.
Decyzje w sprawie grzywien nie są jeszcze ostateczne i można się odwołać wraz z ustaleniami w nich zawartymi do Wyższego Sądu Okręgowego w Düsseldorfie.
Źródło: Niemiecki Urząd Antykartelowy (Bundeskartellamt)