Postęp technologiczny rewolucjonizuje sposób, w jaki żyjemy, uczymy się i pracujemy. Cyfrowe i inne kluczowe technologie kształtują na nowo nie tylko przemysł, ale i szeroko pojętą gospodarkę światową. Daje to ogromne możliwości, ale wymaga także zdolnych do adaptacji osób. W wielu branżach jest to mniej lub bardziej istotne, ale w motoryzacji wydaje się być kluczowe.

O problemach kadrowych w branży motoryzacyjnej słyszeli pewnie wszyscy. Brak rąk do pracy to jedna sprawa, brak odpowiednio wykwalifikowanych pracowników to już zupełnie inna historia.

Warto na wstępie podkreślić, że mówiąc o branży motoryzacyjnej i jej potrzebach kadrowych należy wyraźnie rozróżnić problem braku kadr w przemyśle, handlu i logistyce części motoryzacyjnych oraz usługach, gdyż specyfika potrzeb kadrowych w tych sektorach jest bardzo zróżnicowana. Podobnie zróżnicowane są kompetencje, jakich wymaga się obecnie od pracowników.

W przemyśle motoryzacyjnym rutynowe, powtarzalne czynności są i będą coraz częściej zastępowane przez zautomatyzowane linie produkcyjne. Jest to odpowiedź na potrzebę ciągłego doskonalenia procesu produkcji, ale także trudności ze skompletowaniem personelu. Nie oznacza to jednak, że zabraknie pracy w motoryzacji. Potrzeba będzie pracowników o innych kompetencjach i kwalifikacjach – specjalistów związanych z automatyzacją procesów produkcji: inżynierów linii produkcyjnej, techników automatyków, informatyków, specjalistów ds. kontroli jakości i innych.

Wiele także zmieni się w warsztatach. Wzrost zaawansowania technicznego samochodów sprawia, że dziś pracownik nowoczesnego warsztatu, to często osoba z wyższym wykształceniem zajmująca się bardziej diagnostyką komputerową pojazdu niż przesiadywaniem pod samochodem. Trend ten będzie postępował. Poszukiwane będą osoby posiadające kwalifikacje z obszarów mechatroniki i radzące sobie z coraz bardziej naszpikowanymi elektroniką samochodami.

Zauważalne jest, że wyuczone za młodu profesje czy umiejętności, nie pozwalają już na spokojną pracę aż do emerytury. Rynek pracy się zmienia. Oczekiwania pracodawców także. Koniecznym jest podnoszenie kwalifikacji, których nie nauczyliśmy się w procesie edukacji formalnej. Widać zresztą, że szkoły i uczelnie nie nadążają już za oczekiwaniami i wymaganiami rynku pracy, stąd potrzeba dokształcania we własnym zakresie czy też pomoc szkołom przez firmy. W motoryzacji mamy na to wiele przykładów.

By zachować pozycję jaką na świecie wypracował sobie przemysł motoryzacyjny, Europa zaczęła analizować wyzwania branży motoryzacyjnej, w tym badać jakie kompetencje będą niezbędne i określać ich niedobory.

Mowa tu o projekcie DRIVES, w który zaangażowane są m.in. firmy motoryzacyjne, uczelnie, a także doświadczone stowarzyszenia jak na przykład CLEPA. Zidentyfikowanie potrzebnych kompetencji i zauważalnych luk w umiejętnościach, pozwoli na dostosowywanie ofert szkoleniowych tak, by skutecznie wychodzić naprzeciw oczekiwaniom rynku.Dzięki projektowi Europa utrzyma silną bazę przemysłową, która zapewni tworzenie nowych miejsc pracy i przekuje ryzyko związane z postępem technologicznym w szansę dla gospodarki państw europejskich, a w rezultacie dla ich konkurencyjności.

Projekt ma za zadanie umożliwić także wzajemne uznawanie certyfikatów między formalną i nieformalną edukacją motoryzacyjną, kształceniem i szkoleniem zawodowym oraz uczelniami wyższymi.

Projekt DRIVES zakończy się w 2021 roku.

Źródło: SDCM