Samochód walizkowy Mazdy | MOTOFAKTOR

Samochód walizkowy Mazdy

Wśród ciekawszych osiągnięć Mazdy w latach 90. był jedyny w swoim rodzaju "samochód walizkowy". Warto go przypomnieć.

Początek lat dziewięćdziesiątych XX wieku – to był przełomowy okres w historii. Koniec zimnej wojny przyniósł powiew optymizmu, naukowcy właśnie opracowali World Wide Web, technologia miała uczynić nas bardziej produktywnymi i przybliżyć nam świat. Wszystko wydawało się możliwe.

 

Był to również ekscytujący okres dla Mazdy. Producent samochodów znany z przełamywania konwencji, ośmielony popytem na swojego nowego roadstera MX-5, został w 1991 r. pierwszą japońską marką, która wygrała 24-godzinny wyścig Le Mans i jedyną, która miała samochód z silnikiem Wankla. W tym samym roku Mazda zaprezentowała koncepcyjny samochód z silnikiem rotorowym, napędzany wodorem model o nazwie Mazda HR-X.

 

Panująca w centrali w Hiroszimie atmosfera wiary w nowe możliwości zrodziła takie inicjatywy, jak Fantasyard, wewnętrzny konkurs organizowany w latach 1989-1991, w którym zespoły z różnych działów rywalizowały o najlepsze pomysły na mobilność. Fantasyard trafnie odzwierciedlał optymistyczną atmosferę panującą trzy dekady temu w firmie od dawna znanej z przełamywania obowiązujących konwencji. Jedna z edycji konkursu przyniosła szczególnie pomysłowego, choć nieco zaskakującego zwycięzcę.

Kreatywny pomysł na mobilność

Znany jako „samochód walizkowy”, trójkołowy koncept zainspirowany został prawdopodobnie wizją sprawniejszego poruszania się po lotniskach. Wyselekcjonowana grupa siedmiu inżynierów z grupy testującej i badającej ręczne skrzynie biegów Mazdy, dysponując ograniczonym budżetem, zakupiła największą dostępną walizkę ze sztywną skorupą oraz miniaturowy motocykl i zabrała się do pracy nad swoim pomysłem.

 

Rezultat był prosty, ale genialny – w walizce Samsonite o wymiarach 57 x 75 cm zamontowano dwusuwowy silnik o pojemności 34 cm³ i mocy 1,7 KM. Wewnątrz umieszczono uchwyty kierownicy, które mocowano do kolumny kierowniczej, tylne koła dokręcano do jej obudowy, podczas gdy przednie koło wysuwało się przez zdejmowaną klapę z przodu. Rozłożenie i uruchomienie „walizkowego” środka transportu trwało zaledwie minutę, a sam pojazd rozwijał maksymalną prędkość 30 km/h.

Samochód walizkowy odzwierciedlał DNA Mazdy na kilka sposobów. Nie tylko dawał przyjemność z jazdy dzięki nisko położonemu środkowi ciężkości, podobnie jak MX-5, ale także nawiązywał w swojej oryginalności do pierwszego pojazdu produkcyjnego marki – Mazdy-Go, popularnej trójkołowej rikszy motorowej, wprowadzonej na rynek w 1931 roku.

Wzmocnienie wizerunku marki

Przy masie 32 kg samochód walizkowy nie był jednak zbyt praktyczny, przynajmniej z punktu widzenia bagażu. Mimo że nigdy nie rozważano produkcji masowej, „przenośny” trójkołowiec był szeroko komentowany w mediach, służąc Maździe do celów reklamowych. Oddźwięk skłonił producenta do zbudowania jeszcze dwóch kolejnych egzemplarzy na rynek amerykański i europejski, przy czym ten ostatni został zaprezentowany na Międzynarodowym Salonie Samochodowym we Frankfurcie w 1991 roku obok Mazdy 787B, która wygrała wyścig Le Mans. Do dziś ocalał tylko amerykański egzemplarz, gdyż oryginał został „przypadkowo zniszczony”, a europejska replika zaginęła w nieznanych okolicznościach.

 

Źródło: Mazda

Zapisz się na newsletter główny

Chcę otrzymywać wiadomości e-mail (W każdej chwili możesz zrezygnować z subskrybcji).

 

To był tydzień!

Chcę otrzymywać wiadomości e-mail (W każdej chwili możesz zrezygnować z subskrybcji).

 

Strefa Ciężka

Chcę otrzymywać wiadomości e-mail (W każdej chwili możesz zrezygnować z subskrybcji).

 

Subscribe to our newsletter

Send me your newsletter (you can unsubscribe at any time).