Świece zapłonowe są oznaczane kodami. Kodowanie określa dokładnie parametry świecy zapłonowej – jest jej metryką.
Z numeru świecy zapłonowej możemy odczytać takie informacje, jak ciepłota świecy zapłonowej, rozmiar gwintu, długość gwintu, rodzaj uszczelnienia, materiał elektrod, czy wszystkie inne szczególne cechy budowy świecy zapłonowej.
Budowę świecy zapłonowej opisaliśmy w jednym z poprzednich artykułów:
W drugiej części opisaliśmy dlaczego odpowiednia ciepłota świecy zapłonowej ma tak duże znaczenie:
Kombinacja liter i cyfr przypisanych do każdej świecy zapłonowej to nie tylko oznaczenie typu, to logiczna formuła, która zawiera ważne szczegóły dotyczące działania świecy zapłonowej.
Typowe oznaczenie na świecach NGK jest następujące:
Szczególnie w przypadku nowoczesnych pojazdów ważne jest, aby mieć odpowiednie narzędzie do przykręcania świec zapłonowych. W przeciwnym razie istnieje ryzyko uszkodzenia świec zapłonowych podczas ich odkręcania lub wkręcania.
Materiał głowicy, czyli stop aluminium po osiągnięciu temperatury pracy (po zagrzaniu silnika) rozszerza się bardziej niż świeca zapłonowa, w wyniku czego na świecę zapłonową działają dodatkowe naprężenia mechaniczne wynikające z rozszerzalności temperaturowej materiału w którym jest osadzona.
Z tego powodu wymiana świecy zapłonowej powinna odbywać się tylko przy całkowicie schłodzonym silniku.
Większość awarii świec zapłonowych można przypisać nieprawidłowemu momentowi dokręcania. Jeśli jest ustawiony zbyt nisko, istnieje ryzyko strat kompresji i przegrzania. Możliwe jest również uszkodzenie izolatora lub elektrody środkowej w wyniku wibracji.
Jeśli moment dokręcania jest ustawiony zbyt wysoko, świeca zapłonowa może pęknąć. Obudowa może się również rozszerzać lub wypaczać. Strefy rozpraszania ciepła są zakłócone, może dojść do przegrzania i stopienia elektrod, a nawet uszkodzenia silnika.
Momenty dokręcania świec zapłonowych są najczęściej podawane na opakowaniach pojedynczych świec i te wartości powinny być uwzględniane, jako wiążące i ostateczne.